„Kolęda dla nieobecnych” (tekst Szymon Mucha, muzyka Zbigniew Preisner, wykonanie Beata Rybotycka) jest jedną z moich ulubionych. To bardzo młoda kolęda. Pochodzi z 1997 r. Weszła już jednak do świątecznego polskiego kanonu bożonarodzeniowego. Zawsze mam łzy w oczach, gdy ją słucham. Nucę ją bardzo często w grudniu wspominając osoby, których już nie zobaczę podczas tegorocznych Świąt. Niezwykle poruszające są jej słowa o tym, że po ich głosach wciąż drży powietrze.

"A Christmas Carol for the Absent" (text by Szymon Mucha, music by Zbigniew Preisner, performed by Beata Rybotycka) is one of my favorites. This is a very young Christmas carol. It was created in 1997. However, it has already entered the Polish Christmas canon. I always have tears in my eyes when I listen to it. I croon it very often in December, remembering people I will not see again during this year's Christmas. Its words that the air still trembles after their voices are extremely moving.

W kończącym się roku odeszło wiele osób. Te bardzo bliskie i te trochę dalsze. Swoje żniwo zebrało COVID-19, ale i inne choroby, a także wypadki oraz starość. 

Many people have passed away in this year. Those very close and those a little further. COVID-19 has taken its harvested crops, but also other diseases, as well as accidents and old age.

Niektórzy rodzice wypuścili w dorosłość swoje prawie dorosłe dzieci. Marzą dla nich o wspaniałej lub chociaż po prostu dobrej i długiej przyszłości. Rozpamiętują. Patrzą w przeszłość. Stawiają pytania. Próbują przewidzieć jutro.

Dziś jest Wigilia drugiego roku pandemii, dla mnie szesnastego bez ojca i pierwszego bez ukochanej babci. Pamiętam tych, którzy odeszli. Czuję drżenie powietrza po ich głosach i krater w sercu nie do zasypania. Relacje z nimi formowały mnie. Ich wspomnienie przypomina mi kim jestem. Orientuje w tym, co ważne.

Dziś wieczór uśmiechnę się do osoby, która jest przy mnie. Uśmiechem wielkim i obejmującym. Jej serce nie pozwoliło jej być gdzieś indziej. Jej oczy są ważne. Widzą moje, a ja widzę je. Nie będę patrzyła przez nią na nieobecnych.

Tonight I will smile at the person who is with me. With a great and embracing smile. Her heart didn't let her be anywhere else. Her eyes are important. They can see mine and I can see them. I will not look at the absent people through her.

Uśmiechnę się też do tych, którzy tęsknią. Nie wszyscy mogą być dziś razem. Ci, których serca do siebie się wyrywają, będą dziś dzwonić, aby płakać i śmiać się w słuchawkach. Te serca biją marzeniem, że za rok będzie inaczej. Moje serce bije marzeniem, że za rok będzie razem.

I will also smile to those who miss. Not all can be together today. Those, whose hearts are raring to be together, will ring today to cry and laugh in the headphones. These hearts are beating with a dream that there will be a different situation next year. My heart beats with a dream that we will be together next year.

Uśmiechnę się do obecnych na dalszą wspólną drogę.

I will smile to those present for the futher journey together.

  Katarzyna Obłąkowska